دِل دَردِ غروب

شرح سند: بخشنامة وزارتي درخصوص لزوم محافظت از درختان كهن سال
شماره سند: 297027997
تاريخ سند: 1318ش.
تصاوير مرتبط: 1 -
بيابان‌زدايي:
پيشروي بيابان‌ها به دليل استفاده بيش از حد و بهره‌برداري ناصحيح از زمين مي‌باشد که فقر، افزايش جمعيت، تخريب جنگلها، چراي بيش از حد دامها، روشهاي نادرست آبياري زمين و همچنين تغييرات آب و هوايي را در بر مي‌گيرد.
در ايران عوامل زيست محيطي، از جمله تغييرات آب و هوا، کمبود بارندگي و قرار گرفتن 80% از مساحت کشورمان در آب و هواي خشک و نيمه خشک در فرسايش خاک اثر گذار است.
متاسفانه تلاشهايي که در همين راستا در گذشته صورت پذيرفته، همگي به شکست انجاميده و معضل فرسايش زمين در سراسر نقاط دنيا رو به وخامت گذارده است. به دنبال نياز به يافتن راهکارهاي تازه و نو، دولتهاي 170 کشور جهان، در ماه مارس سال 2002 م. به کنوانسيون بيابان‌زدايي پيوستند و روز 17 ژوئن مصادف با 27 خرداد به عنوان روز جهاني بيابان‌زدايي نام گذاري شد. هدف از انعقاد اين کنوانسيون ارتقاء اقدامات مؤثر از طريق برنامه‌هاي محلي مبتکرانه و نيز همکاري‌هاي حمايتي بين‌المللي است. به موجب اين کنوانسيون هر گونه تلاش در براي محافظت از زمين‌هاي مناطق خشک در دراز مدت انجام خواهد گرفت چرا که عوامل دخيل در پيدايش اين فرايند، متعدد و در عين حال بسيار پيچيده مي‌باشد و پهنه گسترده‌اي را در بر مي‌گيرد که مسائلي نظير الگوي تجارت جهاني و روشهاي ناپايدار مديريت اراضي را در خود جاي داده است.