شعری از عبید زاکانی .....

سلام .....

رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز

خواهی که شود بخت تو فرخنده و پیروز

خواهی که شود عید سعیدت همه نوروز

خواهی که شود طالع تو شمع شب افروز

خواهی که رسد خلعت و انعام به هر روز

امروز به جز مسخره رندان نپسندند

علم و هنر و فضل بزرگان نپسندند

ادراک و کمالات به تهران نپسندند

جز مسخره در مجلس اعیان نپسندند

خواهی که شوی با خبر از کار بزرگان

شکل تو کند جلوه در انظار بزرگان

چون موش زنی نقب به انبار بزرگان

خواهی که شوی محرم اسرار بزرگان

نه درس به کار آید و نه علم ریاضی

نه قاعده مشق و نه مستقبل و ماضی

نه هندسه و رسم و مساحات اراضی

خواهی که شوی مجتهد و حاجی و قاضی

صد سال اگر درس بخوانی همه هیچ است

در مدرسه یک عمر بمانی همه هیچ است

خود را به حقیقت برسانی همه هیچ است

جز مسخرگی هر چه بدانی همه هیچ است

وافور بکش تا بودت ممکن و مقدور

از باده مکن غفلت و از چرس(۱)مشو دور

بنشین به خرابات بزن بربط و تنبور

خواهی که شوی پیش خوانین همه مشهور

در مجلس اعیان همه شب مست گذر کن

اول چو رسیدی دم در عرعر خرکن

پس گنجفه(۲)را از بغل خویش به درکن

از باده دماغ همه را تازه و ترکن

رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموزهر چند که ریش تو سفید است و قدت خم

رندانه بزن چنگ بر آن طره خم خم

از دولت محمود شدی میر مفخم

ای ارفع و ای امجد و ای اکرم و افخم

زنهار که از مجلس و اعضاش مزن دم

گر نان تو تلخ است زنانواش مزن دم

گر کفش گران است ز کفاش مزن دم

تا هست کباب بره از آش مزن دم

خواهی تو اگر در همه جا راه دهندت

ترفیع مقام و لقب و جاه دهندت

زیبا صنمی خوبتر از ماه دهندت

خواهی که زرو سیم شبانگاه دهندت

خواهی که شوی محرم آن بزمگه خاص

دوری مکن از مطرب و بازیگر و رقاص

اسباب ترقی شودت گنجفه و آس

خواهی که شوی زینت بزم همه اشخاص

خواهی تو اگر راحت و آسوده بمانی

رخش طرب اندر همه ایران بدوانی

خود را به مقامات مشعشع برسانی

هم داد خود از کهتر و مهتر بستانی

(۱) . چرس : نوعی ماده مخدر که احتمالا برای زمان عبید بوده .....

(۲) . گنجفه و آس : نوعی بازی قدیمی که از رواج افتاده .....

رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز .....

رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز

نظرات شما عزیزان:

دِل دَردِ غروب

شعری از عبید زاکانی .....